Wiele reklam przynosi efekt odwrotny od zamierzonego – wprowadza w błąd odbiorców, którzy zamiast myśleć o reklamowanym produkcie, przypominają sobie informacje z fałszywych źródeł. Wydany budżet reklamowy może okazać się inwestycją w firmę konkurencyjną.
Taki wniosek wynika z badań opublikowanych w najnowszym „Advances in Consumer Research”, przeprowadzonych przez dr Alicję Grochowską i prof. Andrzeja Falkowskiego z Instytutu Psychologii Ekonomicznej SWPS. Co zrobić, aby informacje przekazywane w reklamie nie uległy zniekształceniom w umysłach konsumentów? Naukowcy potwierdzili wcześniejsze ustalenia, że jednym z bardziej skutecznych sposobów jest zapewnienie spójności zawartych w niej komunikatów.
Kobiety w tradycyjnych rolach społecznych potrafią zachęcić nas do zakupów, zaś mężczyźni zachowujący się w sposób nietypowy powodują, że lepiej zapamiętujemy przekaz reklamowy. Badacze z 
Jak pokazują wyniki badań przeprowadzonych przez Xiaoyan Deng z Ohio State University, tendencja do nasyconych kolorami katalogów, plakatów czy ulotek reklamujących konkretne produkty, może być nieskuteczna. Okazuje się bowiem, że naszemu mózgowi bardziej pomaga skupić się na tym, co istotne, przeglądanie promowanych produktów w czerni i bieli.
Banknocik jest mniejszy niż banknot, batonik jest mniej smaczny od batona, a przedmioty sprzedawane w zdrobnionej formie osiągają niższe ceny sprzedaży – badacze z sopockiego wydziału Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej podjęli się weryfikacji tezy o psychologicznych konsekwencjach nazywania przedmiotów w sposób zdrobniony.
Reklamy produktów drogich i luksusowych należy umieszczać w sąsiedztwie reklam produktów niepodobnych. Skuteczność kampanii outdoorowej jest uzależniona od sposobu umieszczenia billboardów w przestrzeni miejskiej. Do takich wniosków doszli autorzy badań przeprowadzonych w Instytucie Psychologii Ekonomicznej Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej.
Czy opowieść lepiej sprzedaje reklamę? Jakie powinny być proporcje między komunikatem werbalnym a wizualnym w skutecznym przekazie reklamowym? Odpowiedzi na te pytania dostarczają badania zrealizowane w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej.
Niedawno natrafiłem na ciekawy artykuł autorstwa Juliano Larana, Amy Dalton i Eduardo Andrade opublikowany w kwietniowym numerze czasopisma “Journal of Consumer Research”. Wynika z niego, że klienci podejmują różne decyzje zakupowe zależnie od tego, czy pokazuje im się logo czy slogan reklamowy firmy. Ogólne wnioski z badania nie są może zbyt odkrywcze, ale opierają się o oryginalny materiał, który może dać ciekawych inspiracji praktycznych.
Reklamy, w których modelka w wysokim stopniu dominuje nad partnerem są oceniane znacznie wyżej przez kobiety niż przekazy ukazujące silną podległość. Konsumentki deklarują bardzo wysoką chęć zakupu produktów prezentowanych przez kobiety dominujące seksualnie nad mężczyzną – w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej przeanalizowano reklamy o zabarwieniu erotycznym.
W latach 50' ubiegłego stulecia pewien mężczyzna znany jako James Vicary na konferencji prasowej przedstawił wyniki jednego ze swoich eksperymentów, które prowadził w kinach w New Jersey. W trakcie wyświetlania filmów na ekranach pojawiały się napisy „Pij Coca-Colę” i „Jedz popcorn”. Napisy te były eksponowane przez 3 milisekundy i niezauważalne dla ludzkiego oka. Niezauważalne na poziomie świadomym. Vicary twierdził, że efekt tych podprogowych komunikatów był piorunujący. W okolicznych sklepach sprzedaż Coca-Coli miała wzrosnąć niemal o 20% a popcornu o 60%.
Kentucky Fried Chicken wypuściło jakiś czas temu całkiem ciekawą reklamę. Na samym jej początku ziemia trzęsie się w posadach. Zabieg jest bardzo dobry, ponieważ przyciąga on uwagę drażniąc układ siatkowaty, który przesyła impulsy do wszystkich ośrodków motywacyjnych, aby te pozostały czujne. Czujność za pośrednictwem aktywizacji układu siatkowatego spowodowana jest niestabilnością, nieprzewidywalnością i przede wszystkim zagrożeniem. To pociąga za sobą aktywność ciała migdałowatego i uczucie lęku. Co dzieje się dalej?
Nowe reklamy Orange są doskonałą egzemplifikacją tego, w jaki sposób nie powinno się robić reklam. Nie tylko nie są one porywające estetycznie i nie świadczą o kunszcie artystycznym jej twórców, ale również przede wszystkim reklamy te mają znikomą moc wpływania na ludzkie preferencje dotyczące zakupu danego produktu.
Niedawno w polskiej telewizji prezentowane były dwie reklamy dużych banków. To, co było w nich szczególnie znamienne, to kwestia odwołania się do wartości międzynarodowych. Spot ING przedstawiał Polaków, którzy uczą Amerykanów oszczędzania, zaś reklama Fortis Banku pokazywała Europejczyków, którzy wiedzą który bank jest najlepszym miejscem do założenia lokaty. Obie inicjatywy były dosyć nietuzinkowe i oryginalne. ING uwypuklało polskie wartości na tle amerykańskich, co miało zaakcentować naszą tożsamość narodową, natomiast Paribas Fortis Bank odwoływał się do wartości europejskich – obywateli Unii Europejskiej, bez aktywizowania polskiej tożsamości narodowej. Pytanie, które zapewne interesuje zarządy obu banków brzmi – która reklama przyczyniła się w większym stopniu do sprzedaży usług reklamowanego banku?
Twierdzimy, że reklamy nas nudzą. Zwykle, gdy przerywają nasze ulubione programy telewizyjne, wychodzimy lub zmieniamy kanał. Gdy widzimy je na ulicy – od niechcenia odwracamy od nich wzrok. Otrzymując na ulicy ulotkę pobieżnie przeglądamy ją, aby już po chwili szukać w pobliżu kosza, do którego można byłoby ją wyrzucić. Mimo to, chociaż usilnie bronimy się przed jej wpływem, to i tak reklama na nas oddziałuje. Dokonuje się to po przez psychologiczne mechanizmy, których większość z nas nie jest świadoma. Należy zaznaczyć, że, nawet często nawet sami pracownicy agencji reklamowych nie znają (lub znać nie chcą) nowych doniesień o funkcjonowaniu ludzkiej pamięci, zasadach percepcji czy zaangażowaniu emocji w odbiorze komunikatów reklamowych.
W dobie kryzysu gospodarczego wiele uwagi managerów przykuwają rozwiązania oszczędne i efektywne. W praktyce bardzo ciężko jest takowe znaleźć, ponieważ prawa ekonomii są nieubłagane – im więcej chcesz zyskać, tym więcej musisz zainwestować. Prawa ekonomii jednak nie uwzględniają jednego istotnego czynnika, który najczęściej owym prawom się opiera. Ten czynnik, to „czynnik ludzki”. Psychologia, która zajmuje się badaniem psychiki ludzkiej zna całą masę zachowań, które z punktu widzenia ekonomii są zupełnie nieracjonalne, a mimo to występują właśnie w odniesieniu do zachowań konsumenckich. Czy tego typu doświadczenia psychologów mogą rzutować także na założenie ekonomii dotyczące wysokości zysków, które muszą odpowiadać wysokości inwestycji i zadać im kłam?
